O budowaniu więzi w rodzinie zastępczej opowiada psycholog pracujący z rodzinami w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie.
Budowanie więzi to nie tylko bliskość fizyczna ale przede wszystkim emocjonalna. Rozpoczyna się od stworzenia bezpiecznego i stabilnego środowiska, w którym dziecko będzie czuło się akceptowane i zrozumiane.
Kluczowymi etapami tego procesu będzie przede wszystkim zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.
Dzieci w rodzinach zastępczych często wcześniej doświadczyły traumy, zaniedbań i przemocy.
Pierwszym krokiem jest zatem stworzenie przestrzeni, w której dziecko czuje się bezpiecznie.
Stałość, przewidywalnośći i rutyna w codziennym życiu są tutaj niezmiernie ważne.
Zaufanie rozwija się powoli i wymaga czasu. Dziecko musi wiedzieć, że może polegać na opiekunach, że jego potrzeby będą zaspokajane, a jego granice będą respektowane.
Ważne jest, by rodzice zastępczy byli cierpliwi, konsekwentni i wyrozumiali.
Zrozumienie emocji dziecka i empatyczne reagowanie na jego potrzeby emocjonalne to klucz do budowania silnej więzi.
Dziecko musi czuć, że jest akceptowane bez względu na to jakie emocje przeżywa - czy jest to smutek, złość czy radość.
Otwarta i szczera komunikacja jest podstawą w każdej relacji, także i tu.
W kontekście rodziny zastępczej ważne jest, aby mówić z dzieckiem o jego uczuciach, przeżyciach i obawach. Słuchanie dziecka bez oceniania i krytykowania wzmacnia poczucie akceptacji i zrozumienia.
Niezmiernie ważne jest tworzenie wspólnych doświadczeń. Wspólne spędzanie czasu, angażowanie się we wspólne zabawy czy posiłki oraz inne, codzienne czynności pomagają w budowaniu więzi. To dzięki nim dziecko może poczuć, że jest częścią nowej rodziny
